Hoe kijk jij naar de toekomst? Waar droom je van? In welke richting sla je je vleugels uit, als je het nest verlaat? Laat het weten via: toekomst@floatingschiedam.nl. We plaatsen in toekomstvisie op de website met je naam, maar uiteraard zonder je E-mail adres.
Rozanne (21 jaar)
“Als ik over de toekomst droom, denk ik aan volgend jaar, niet over tien jaar.”
Mijn naam is Rozanne, ik ben 21 jaar oud. Op dit moment heb ik een tussenjaar genomen en besteed ik veel van mijn tijd aan werken. Ik werk als onderwijsassistent in het speciaal basisonderwijs. Door de grote tekorten in het onderwijs sta ik inmiddels al zelfstandig voor de klas. Hoewel ik deze verantwoordelijkheid met veel inzet en enthousiasme draag, brengt het ook de nodige uitdagingen met zich mee. De combinatie van werkdruk en de onzekerheid over mijn toekomst, zoals het vinden van een eigen woning, maakt het soms behoorlijk zwaar. Ik werk me het schompes, maar waarvoor?
Het vinden van betaalbare huisvesting is (bijna?) onmogelijk, zeker voor jongeren zoals ik die net op eigen benen willen staan. De huizenmarkt is ontzettend krap en dus zijn de prijzen torenhoog, waardoor het kopen of huren van een woning buiten bereik ligt. Daarom moet ik noodgedwongen langer thuis blijven wonen dan ik wil. Hoelang moet ik wachten? Zelfstandig wonen is niet alleen een praktische stap, maar ook een belangrijke stap in je persoonlijke ontwikkeling. Wanneer kan ik die stap zetten? En wat kan ik er zelf aan doen?
Op dit moment woon ik nog thuis, maar ik zou graag samen met mijn partner willen gaan samenwonen. Een Floathouse zou voor ons een ideale opstap zijn voor een toekomst samen. Wat ik op de plaatjes zie lijkt het me veel te klein voor ons tweeën. Maar we hoeven er ook niet tot in de eeuwigheid te wonen! Als we maar een start kunnen maken en dan ook nog geld over houden om schulden af te betalen en hopelijk wat te sparen voor een volgende stap. Het idee van zelfstandig wonen, in een innovatieve en avontuurlijke woning op het water, spreekt mij enorm aan; Comfort en een bank om alle avonden voor de buis te hangen komt later wel, of niet ;-) . Ik vind het best om een tijdje minimalistisch te wonen als ik daar vrijheid voor terug krijg.
Als ik over de toekomst droom, denk ik aan volgend jaar, niet over tien jaar.
Huibert (60+)
“ Nederland en de rest van de wereld is enorm in beroering, dus je zou denken: genoeg om over na te denken, een standpunt in te nemen of in actie te komen. ”
Schiedam 750 viert de toekomst?
Een goede reden leek me om jongeren te vragen hoe ze naar de toekomst kijken, wat ze verwachten, waar ze van dromen, wat ze vrezen.
Nederland en de rest van de wereld is enorm in beroering, dus je zou denken: genoeg om over na te denken, een standpunt in te nemen of in actie te komen.
Er zullen uitzonderingen zijn, maar de vraag om een toekomstbeeld te schetsen werd met evenveel enthousiame ontvangen als een vraag als: wil je een opstel schrijven over de 80 jarige oorlog.
Waarom verbaasd me dat? Als babyboomer ben ik opgegroeid met het gevoel dat je mening er toe deed en invloed had. We groeiden op temidden van:
Provo’s, damslapers, hippies, dolle mina’s, krakers, punkers, witte fietsen plan, ban de bom, bewust ongehuwde moeders, baas in eigen buik. Je kocht bruine rietsuiker uit Cuba, en vermeed Outspan sinasappels uit zuid Afrika, je at bruine rijst, welke je kocht in de Wereldwinkel. Er was een enorme betrokkenheid en drang om de wereld te verbeteren en naar je hand te zetten. Materieel gewin was geen streven.
Die drang lijkt verdwenen en dat is jammer en verwonderlijk. De verzorgingsstaat die we hebben opgebouwd is gebaseerd op vertrouwen, saamhorigheid, idealisme en solidariteit, niemand mag uitgesloten worden.
En dat zijn precies de begrippen die grote scheuren vertonen.
De horizon van het floathouse project verschuift van "de toekomst" naar "nu tot en met volgend jaar". Wordt vervolgd
Ivar (22 jaar)
“ Het is toch fijn om een beetje perspectief te kunnen hebben op hoe je toekomst er uit ziet.”
Het is moeilijk om een woning te bemachtigen. Het is nagenoeg onmogelijk om met een HBO start salaris, of zelfs met zijn tweeën een woning te kopen. Ik ben op het moment 22 jaar oud en bezig met mijn studie, ik werk bij een sportschool naast mijn full time stage en daarbij probeer ik ook nog genoeg tijd met mijn vriendin en vrienden door te brengen. Het is niet altijd makkelijk of inzichtelijk vooruit te blikken op de toekomst en ik maak me ook wel eens zorgen of dat ik zelf binnen een paar jaar wel een huis kan kopen. Het is niet zo dat ik niet lekker zit thuis, maar het is toch fijn om een beetje perspectief te kunnen hebben op hoe je toekomst er uit ziet en binnen welk tijdsbestek je eventueel uit huis kan gaan, nu weet je het gewoon niet.
Toen ik voor het eerst hoorde van floating schiedam dacht ik eigenlijk gelijk; Wat een goed idee is dat! Je hoeft geen lap grond te bezitten om een drijvend huis neer te zetten, en dit zou een goed begin zijn om de huizencrisis enigszins in te dammen. Op het moment verdien ik niet veel maar heb ik ook nauwelijks tijd om nog meer te werken naast mijn 15 uur werken in de week en 40 uur fulltime stage, het lijkt me ontzettend gaaf om iets voor mezelf te beginnen en ik hou me hier dan ook mee bezig in mijn vrije tijd. Maar het blijft moeilijk, en daarom lijkt het me leuk om dit soort projecten werkelijkheid te zien worden en wellicht in de toekomst in te wonen!
Sybren (31 jaar)
“ Ik zie het helemaal niet zitten , maar wil het wel graag proberen, misschien is het wel leuk”
De woningmarkt in Nederland verkeert al jaren in een crisis, en het lijkt erop dat de krapte op de markt de komende tijd niet zal afnemen. Het is een probleem dat veel jongeren en starters persoonlijk raken. Zo ook mij, hoewel ik inmiddels geen starter meer ben. Ik woon in een vrij kleine studio. Niet omdat ik dat per se wil, maar omdat het bijna onmogelijk is om iets betaalbaars te huren. Laat staan kopen. Tenzij je met z’n tweeën bent, een flink spaarpotje hebt en een flinke portie geluk — pas dan is er misschien iets mogelijk. En zelfs dan blijft het zoeken naar een speld in een hooiberg.
In die context spreekt het idee van een Floathouse me enorm aan. Niet alleen voor mezelf, maar ook met het oog op toekomstige generaties. Wonen hoeft niet vast te zitten aan muren van beton en torenhoge prijzen. Het kan anders. Het moet anders. Ik weet niet of het Floathouse direct voor mij een oplossing is, maar het zoeken naar innovatieve oplossingen is wel een idee dat bij mij past.
De huidige situatie op de woningmarkt is een zware last voor veel van ons. Maar ik blijf hoopvol dat er innovatieve oplossingen ons kunnen helpen om het probleem niet alleen op korte termijn, maar ook op lange termijn aan te pakken. Het is niet alleen een kwestie van het vinden van een woning voor jezelf, maar ook van het creëren van een toekomst waarin we kunnen wonen op een manier die zowel duurzaam als sociaal verantwoord is.
Ik steun het project niet alleen omdat het een oplossing biedt voor het woningtekort, maar ook omdat het een visie heeft voor de toekomst die we onze kinderen kunnen meegeven: een toekomst waarin ze niet hoeven te worstelen met dezelfde problemen die wij nu ervaren. Dit is pas het begin, maar ik geloof dat dit soort initiatieven ons de hoop en de handvaten kunnen bieden om een betere woningmarkt te creëren voor de generaties die na ons komen.
Kiyan (24 jaar)
“ Het idee van een Floathouse spreekt ons enorm aan. Het is een innovatieve en unieke oplossing die ons zou helpen om de hoge woonlasten te verminderen.“
Ik ben Kiyan Kazemi, 24 jaar oud, en studeer momenteel aan de Haagse Hogeschool. Terwijl ik mijn studie probeer af te ronden, wordt het zoeken naar een betaalbare woning steeds dringender. De uitdagingen waar ik en veel anderen mee te maken hebben, zijn echt overweldigend en frustrerend.
Woningen vinden voelt vaak als een onmogelijke strijd. Huurprijzen schieten omhoog, en de regels voor starterswoningen maken het er vaak niet makkelijker op. Het lijkt wel alsof alles zo ingewikkeld is gemaakt dat het bijna niet te doen is om financieel onafhankelijk te worden, zeker met de druk van studieleningen die op mijn schouders rusten.
Als zoon van iemand die op jonge leeftijd uit Iran moest vluchten, weet ik hoe belangrijk een thuis is. Mijn vader heeft veel moeten opgeven om hier een nieuw leven op te bouwen, en zijn ervaringen inspireren me om mijn eigen dromen na te jagen.
Samen met mijn partner droom ik van een plek waar we echt kunnen wonen, een plek die aanvoelt als thuis. Het idee van een Floathouse spreekt ons enorm aan. Het is een innovatieve en unieke oplossing die ons zou helpen om de hoge woonlasten te verminderen. Een huis op het water zou niet alleen betaalbaar zijn, maar ook de vrijheid bieden om ons leven te leven zonder constant te worden belemmerd door torenhoge huurprijzen.
Onze zoektocht naar een thuis is niet alleen onze persoonlijke strijd; het is ook een weerspiegeling van een probleem dat veel jongeren treft. Ons verhaal moet gehoord worden. We moeten blijven zoeken naar oplossingen zoals het Floathouse, die ons kunnen helpen om onze dromen te verwezenlijken zonder dat we ons elke maand zorgen hoeven te maken over geld.
Wijij zijn genZ : de verzorgings staat is tot stilstand gekomen, Wij moeten het zelf maar uitzoeken. Geef ons dan ook de ruimte om onze problemen zelf op te lossen dan kan de regering weer door ruzieen over wie een lintje verdient en wie niet.